تلقیح
مسئله ۲۰۲۲- وارد نمودن منى مرد در رحم زوجه او با وسیله اشکال ندارد، لکن باید از مقدمات حرام احتراز نمایند، پس اگر مرد با رضایت زن این عمل را خودش انجام دهد، و منى خود را به وجه حلالى به دست بیاورد مانعى ندارد.
مسئله ۲۰۲۳- اگر منى مرد را در رحم زنش وارد نمودند چه به وجه حلال یا حرام، و از آن، کودکى متولد شد، این کودک مال مرد و زن است و همه احکام فرزند را دارد.
مسئله ۲۰۲۴- جایز نیست منى مرد اجنبى را در رحم زن اجنبیه داخل کنند، چه با اجازه زن باشد یا نه، و چه شوهر داشته باشد یا نه، و چه با اجازه شوهر باشد یا نباشد.
مسئله ۲۰۲۵- اگر منى مردى را داخل رحم زن اجنبیه نمودند و معلوم شد بچّه از آن منى است، پس اگر این عمل به طور شبهه بوده مثل آنکه گمان مىکرد زن خودش است و زن نیز گمان مىکرد منى شوهر است و بعد از عمل معلوم شد از شوهر نیست، اشکالى نیست که بچّه شرعاً از این مرد و زن است و تمام احکام فرزندى را دارد و لکن اگر از روى علم و عمد باشد بچّه حرامزاده است و کلیه احکام ولد زنا بر او بار است.
مسئله ۲۰۲۶- اگر نطفه مرد و نطفه زن او را در رحم مصنوعى پرورش دادند و بچّهاى تولید شد این بچّه حلالزاده و ملحق به پدر و مادر است و نیز اگر نطفه مردى را با نطفه زن اجنبیه پرورش دادند و بچّه تولید شد این بچّه ولد شبهه است و ملحق به پدر و مادر است و صورت اوّل و دوّم در احکام با هم فرقى ندارند.
مسئله ۲۰۲۷- قرار دادن نطفه منعقد شده زن و شوهر در رحمِ زنِ بیگانه (رحم اجارهاى)، در صورت ضرورت جایز است و بهتر است صاحب رحم اجارهاى بدون شوهر باشد و به عقدِ صاحبِ نطفه درآید.
مسئله ۲۰۲۸- صاحبِ رحم اجارهاى در احکام محرمیّت و ارث و ازدواج و … ، مادرِ طفل محسوب نمىشود. ولى اگر آن زن پس از تولّد بچّه، شیر داشته باشد و به او شیر کامل بدهد، مادرِ رضاعى طفل مىشود و همه احکام مادرِ رضاعى براى او صدق مىکند. همچنین اگر آن زن به عقد صاحب نطفه درآمده باشد، در بدو تولّد به او محرم است.